Það ku vera fallegt í Kína, kolaálver sýna

Pétur Blöndal Alþingismaður spurði Þórunni Sveinbjarnadóttur umhverfisráðherra um það í þinginu fyrir í vetur hvað Kárahnjúkavirkjun sparaði mannkyninu mikla losun koltvísýrings miðað við að álið væri framleitt í Kína með rafmagni framleiddu við brennslu á kolum. Svaraði ráðherrann því til að samkvæmt upplýsingum frá Umhverfisstofnun ylli raforkuframleiðsla með vatnsafli á Íslandi óverulegri losun, um 0,013 tonnum af koldíoxíði á hvert tonn af framleiddu áli. Framleiðslugeta álversins á Reyðarfirði, þegar það verður komið í fulla starfsemi, verður 346 þús. tonn á ári eins og kunnugt er. Orkuframleiðsla til álvers af þeirri stærð með vatnsafli eins og því sem nýtt er í Kárahnjúkavirkjun veldur losun um 5 þús. [á sennilega að vera 500 þús.] tonna af koldíoxíði á ári. Orkuframleiðsla af þeirri stærð með kolum mundi valda losun 4,29 millj. tonna af koldíoxíði á ári að gefnum forsendum. http://www.althingi.is/raeda/135/rad20080123T153103.html

Sem sagt ef einu "kola" álveri í Kína sem væri af sömu stærð og álverið á Reyðarfirði yrði lokað, væri hægt byggja um 8,5 í staðinn ef eingöngu er horft til koldíoxíðmengunar.

Í fyrirlestri sínum í morgun lagði Al Gore mikla áherslu á að jörðin væri sameign allra jarðarbúa. Ekki væri hægt að hugsa um hlýnun jarðar út frá einstökum löndum eða svæðum. Er nema von að Pétur hafi spurt þeirrar spurningar hvort Íslendingar gætu ekki lent í því að heimsbyggðin gerði þá kröfu til okkar að við myndum margfalda vistvæna orkuframleiðslu. 

Hvað sem því líður er ljóst að Orkuframleiðsla og orkunotkun er ekki einkamál einstakra þjóða. Við Íslendingar getum þó verið stoltir af því með hvaða hætti orkumálum er háttað hér á landi þegar litið er til koldíoxíðmengunar í tengslum við stóriðju. Það er eitt af okkar framlögum til að sporna við hlýnun jarðar.

Athugasemdir

[Geir Guðmundsson (IP-tala skráð) 8.4.2008 kl. 22:50]

Sæll Ármann 

Eitthvað hefur þetta nú skolast til, annað hvort hjá þér eða umhverfisráðherra.

Hið rétta er að álver Alcoa á Reyðarfirði losar yfir 530 þús tonn af CO2 (koldíoxíð) á ári eða meira en 100 sinnum meira en þú segir í þessu bloggi.  Sjá nánar: http://www.visindavefur.is/svar.php?id=5096

Auk þess losar álverið töluvert af flúorefnum sem einnig stuðla að gróðurhúsa áhrifum og jafngildir það um 34.000 tonnum af CO2. 

Ástæðan er sú að öll álver á íslandi nota rafskaut sem eru úr kolum og þau brenna upp við framleiðsluna, það er súrefnið sem í súrálinu losnar frá álinu og tengist kolefninu og myndar CO2.  Þannig brenna tæplega 500 kg af kolum fyrir hvert tonn af áli sem er framleitt og þessi tæp 500 kg af kolum verða að yfir 1500 kg af CO2 pr. tonn af áli.  Þetta er líka svona í Kína og öllum álverum í heiminum.

Hins vegar er það rétt að það er (næstum) engin losun CO2 við sjálfa rafmagnsframleiðsluna, ólíkt því sem gerist í Kína eða öðrum löndum sem framleiða rafmagn með jarðefnaeldsneyti. 

Þess má til gamans geta að álver Alcoa á Reyðarfirði losar meiri CO2 en allur bílafloti landsmanna og önnur álver á landinu annað eins.  Það er því ekki að ástæðulausu sem Ísland þurfti að fá undanþágu frá Kyoto. 

[Sævar Helgason, 8.4.2008 kl. 22:52]

Eru Kínverjar ekki að gangsetja nokkur stykki kolaorkuver á viku hverri m. a til að knýja álver ?

Er líklegt að þeir myndu samviskulega draga úr gangsetningu einhverra þeirra ef þeir fréttu af gangsetningu vatnsaflsvirkjun /álver  hér á Íslandi ? 

Erum við ekki full bláeyg ? 

[Geir Guðmundsson (IP-tala skráð) 8.4.2008 kl. 23:07]

CO2 í kína = 4.290 þús. tonn + 564 þús. tonn = 4.854 þús tonn C02 fyrir 346 tonn af ál.

CO2 á Íslandi = 5 þús. tonn + 564 þús. tonn = 569 þús tonn CO2 fyrir 346 tonn af áli.

Munurinn jafngildir um 8,5 álverum.

Svo þarf líka að reikna með CO2 losun við flutningi hráefnis og álsins til notenda, en í Kína yrði það væntanlega notað innanlands, en hér er það allt flutt út.

[Ármann Kr. Ólafsson, 9.4.2008 kl. 00:16]

Sæll Geir og takk fyrir athugasemdina, vísa í svar ráðherra; http://www.althingi.is/raeda/135/rad20080123T153103.html

Ég hafði rétt eftir en mun hins vegar breyta þessu hið snarasta í því trausti að vísindavefurinn hafi þetta rétt og þá jafnframt þú. Tek hins vegar fram að þetta var munnlegt svar ráðherra sem opnar á fleiri möguleika á að villur slæðist inn en í skriflegu svari. Hefur sennileg átt að vera um 500 þúsund tonn en ekki um "5 þúsund". Hefði átt að átta mig á þessu þar sem munur var svo ótrúlegur og í raun merkilegt að þetta skuli ekki þegar hafa verið leiðrétt.

[Ármann Kr. Ólafsson, 9.4.2008 kl. 00:32]

Sæll Sævar, ég var ekki að halda því fram að Kínverjar myndu gera það þó slíkt væri rökrétt (verð vonandi bara brúneygur áfram).

[Sverrir Steinn Sverrisson (IP-tala skráð) 9.4.2008 kl. 05:37]

1.000.000 tonn af CO2 eða 1000 tonn af CO2?? 

Þessi "Global Warming" umræða finnst mér vera orðin fremur ýkt. Fyrst og fremst þarf fólk að athuga hvernig hitastig á jörðinni hefur verið síðan hitastigs-mælingar hófust og skoða svo hvernig hitastig "mögulega" hefur verið í gegnum jarðsöguna samkvæmt borkjarnaprófunum, setlaga-mælingum osfrv. Það kemur augljóslega í ljós að síðan plöntur urðu fyrst til, fyrir c.a 300.000.000 milljónum árum síðan, hefur hitastig í heiminum rokkað upp og niður og telst það því náttúrulegt.

Iðnvæðingin í heiminum á í raun rætur sínar að rekja til enska samfélagsins sem breytti sínum atvinnuháttum frá því að vera landbúnaðarþjóð yfir í það að vera iðnþjóð á árunum 1750-1850. Þær hitasveiflur sem hafa átt sér stað, síðan þessi breyting átti sér stað, má í raun kalla óverulegar í ljósi þeirra hitasveiflna sem hafa átt sér stað í gegnum jarðsöguna.

Það magn CO2 sem við jarðarbúar spýjum inn í andrúmsloftiði okkar er í raun bara brotabrot af því náttúrulega magni af CO2 í andrúmsloftinu og aðeins brot af brota/broti af þeim efnum sem andrúmsloftið er samansett úr. Annað sem fólk verður að gera sér grein fyrir er sú staðreynd að jarðeldsneytisforðinn í heiminum (á ég þá fyrst og fremst við olíu) er ekki endalaus. Su staðreynd tel ég vera meginástæðuna fyrir aukinni umfjöllun og fjármagns-innstreymi í þennan málaflokk (þ.e.a.s umhverfis-málaflokkinn). Það kæmi mér alls ekki á óvart að þeir menn sem standa á bak við þessa auknu umræðu séu í raun þeir menn sem eiga alla olíuna og séu að búa sig undir að okur-verð á olíu (sem mun hækka verulega næstu árin) er ekki það eina sem hægt er að græða á. Gott er að vera vel undirbúinn fyrir nýja tíma!!!!

Það er ótrúlegt hvað hægt er að rugla fólk með þessari umræðu og þá sérstaklega af mönnum eins og Al Gore. Hann er alveg örugglega ágætur maður og á ekkert nema gott skilið fyrir þá vakningu sem hann hefur komið í gang varðandi umhverfismál. En hann virkar nokkuð klár að því leitinu til að þar sem forsetastóllinn hvarf úr hans augsýn þá var um að gera að henda sér á næsta mál á dagskrá, nefninlega umhverfismálin sem voru og eru hvað vinsælasti málaflokkurinn þessi misserin. Þetta er nefninlega bara enn einn pólitíski málaflokkurinn!!!

Þeir peningar sem er verið að ausa í þennan málaflokk ættu að nytast í betur og bendi ég á bók eftir danska hagfræðinginn Björn Lomborg, The Skeptical Environmentalist. Þar eru ýmsar góðar hugmyndir um hvernig nýta megi þá peninga sem settir eru í þennan málaflokk og hvernig forgangsröðun þeirra ætti að vera. Einnig ætti að taka meira mark á öðrum vísindamönnum en þeim 2500 (eða hvað þeir voru nú margir) sem Gore vitnar í. Það eru nefninlega mun fleiri kenningar á reiki varðandi upphitun andrúmsloftsins og það eru mun fleiri breytur sem stuðla að því heldur en þessi vinsæla CO2 breyta.

Kær kveðja

Sverrir Steinn Sverrisson 

[EJ (IP-tala skráð) 9.4.2008 kl. 18:34]

Það hljómar ótrúlega ef að Kárahnjúkavirkjun losi 500 þúsund tonnum af koldíoxíði á ári hverju. Hinsvegar hallast ég að upplýsingar sem koma fram í svari umhverfisráðherra séu réttar, þ.e. 5000 tonn af koldíoxíði fyrir raforkuframleiðsluna, þar sem gefið er að 0,013 af koldíoxíði á hvert tonn af framleiddu áli og 346.000 tonn af áli framleidd á ári, margföldum þetta saman og út kemur 4498 tonn af koldíoxíði.

[Sigurður M Grétarsson, 11.4.2008 kl. 06:23]

Í flestum þeim tilfellum, sem við höfum verið að bera víurnar í álrisa hefur hinn valkostur þeirra verið Venesúela en ekki Kína. Í Venesúela hefur í öllum tilfellum líka verið uppi það áform að framleiða rafmang fyrir viðkomandi álver með vatnsorku. Það er því út í hött að tala um að álver á Íslandi sé að minnka losun gróðurhúsalofttegunda.

Einu hafa menn gleymt í þessu samhengi. Súrál er framleitt mjög langt frá Íslandi og fyrirtæki, sem framleiða vörur úr áli eru flest líka mjög langt frá Íslandi. Flutningar með súrál til Íslands og síðan með fullunnið ár frá Íslandi valda mikillil losun gróðurhúsalofttegunda.